17e week | Donderdag 18 t/m Zondag 21 Juni

21 juni 2020 - Hoboken, New Jersey, Verenigde Staten

Donderdag Wij zijn nu precies 16 weken in Amerika. Nog vier dagen en dan vliegen wij weer terug naar huis. Het liefst blijven wij in de buurt, in de Staat New York. Er is hier genoeg om van te genieten en meest vertrouwen hebben wij in hoe Cuomo hier de boel begeleidt. In minimaal 20 Staten nemen de besmettingen en slachtoffers in rap tempo toe. In de Staat New York lijkt het dat men er meer serieus mee omgaat. Over het algemeen moet ik zeggen, want wij zien hier ook wel andere gevallen. 

Het is overal weer ongekend druk. Het verkeer, de files, de terrassen, op het water, alles komt weer volledig op gang. Op het water is het erg druk met jetski’s, kano’s, zeilboten, etc. Maar de Waterway ferry vaart nog steeds niet. Dat is wel jammer want met 5 mins zit je normaal gesproken van Hoboken in NYC Mid-Town. Maandag as gaat in NYC Phase II in. Dan zullen winkels weer opengaan dus ik verwacht dat de ferry dan ook weer in de vaart terug zal zijn. Wij kunnen er niets over vinden op de sites.

Wij zijn al een aantal keren langs het restaurant Barbès gelopen. Hier begon men ook met curb-side pick-up. Telkens zien wij de verschillende drankjes geshaked worden voor een enthousiast publiek dat in de rij staat. Vanavond willen wij daar eten. Het is nog niet druk en wij krijgen een heel mooi plekje in de zon. De eigenaar, een stevige Marokkaan oorspronkelijk afkomstig uit Dijon, zit iets verderop aan de straat aan een tafeltje met een vriend, denk ik. Op het moment dat wij aan kwamen lopen, knipte hij met zijn vingers, gaf een fluitje/toontje waarop het personeel in de plooi sprong en ons met z’n drieën begeleiden naar ons tafeltje om ons direct te bedienen. Onze bestelling voor een cocktail wordt meteen opgenomen en wij storten ons op de kaart. Er komt een jonge kerel naar ons toe, ‘how are you doing today?’ Wij zijn perfectly fine uiteraard. Hij vraagt of wij een drankje willen bestellen maar dat hebben wij zojuist gedaan. Oh, what did you order. Een pina colada (mét ananas!) en een Marie Antoinette. Ah, I will make them for you, I’m the bartender here! I teach these guys. Ah, perfect! Wij zijn benieuwd. Leuke jonge kerel, vol met de meest fascinerende tatoeages, die behoorlijk in het oog springen met een korte broek en luchtige shirt aan, en een heel bijzonder kapsel. Niets teveel gezegd, enorm trots brengt hij onze cocktails en deze zijn inderdaad heel lekker. Even later komt ook de patron aan ons tafeltje, voor zo maar even een praatje. Hoe komen wij zo hier en hij probeert te ontcijferen en aan ons accent te ontdekken waar wij vandaan komen. Nou, hij gaat niet door voor de wasmachine maar het is een heel leuk gesprek. Hij vertelt dat hij zijn terras van de gemeente mag uitbreiden voor het moment en hier zijn geen halve maatregelen getroffen. Het terras wordt vakkundig van hout en waterpas gebouwd door een Mexicaanse workforce. Hier wordt een aantal parkeerplaatsen in de (niet heel brede) straat voor opgeofferd. We praten over Marokko, vinden wij een ontzettend mooi land met vriendelijke mensen en de patron weet te vertellen dat er in Nederland a big Moroccan community is. Yes there is indeed. Het gaat verder over waarom zijn wij hier, ook welke producten maakt het bedrijf dan, etc. Hartstikke leuk. Het eten smaakt ons voortreffelijk en de sfeer en de drankjes zijn ook super. Al snel stroomt het hele terras vol. Op een gegeven moment stopt er een heel grote zwarte car pal voor het restaturant. Drie mooi uigedoste dames stappen uit de auto en worden innig omhelsd door de patron. Ik ben blij dat wij hem niet zo goed kennen…

Heerlijke avond die wij ook dit keer weer afsluiten op een bankje aan de Hudson.

Vrijdag checken wij alvast de tickets voor komende zondag, voor de zekerheid. De planning was hier ergens tussen de 3 – 6 maanden te verblijven. Onze retourtickets staan met die reden op eind Augustus maar zijn, sinds wij onze reis terug hebben vastgezet, omgezet naar zondag 21 juni. Althans, die van mij staat als zodanig geboekt. Die van Marco staat nog op 27 Augustus… Ik zie mijzelf al alleen in het vliegtuig zitten 😰 Wij proberen snel een telefoonnummer op te sporen, vinden deze, wij hebben nog 10 minuten om de travel agency te bereiken. Marco haalt de gegevens op, appt zijn secretaresse en ik bel ondertussen een telefoonnummer van de agency. Er is iets misgegaan. Zover duidelijk... Een aantal weken ontvingen wij een bevestiging dat onze ticket waren aangepast, maar dit blijkt voor Marco's ticket alleen een wijziging van het tijdstip op 27 Augustus te zijn. De dame zegt dat zij additionele goedkeuring nodig heeft maar kan hem wel alvast op Economy boeken. Er blijkt voldoende plaats beschikbaar in deze tijd. Super, nog een voordeel van COVID voor ons.. Vol is vol, daar zou dan niets meer aan te doen zijn. Heel fijn! Marco heeft ondertussen al contact met zijn secretaresse, zij zorgt voor de goedkeuringen, de mails en correspondentie met de travel agency. Super weer dit soort support, het is in NL al wat later maar alles wordt ’s avonds op tijd geregeld en aan ons bevestigd. 

Deze dag is het wederom heel zomers met 32 graden. Wij ontbijten bij Dolce, lopen door Hoboken en genieten langs de Hudson. Het is ontzettend heet. Wij gaan naar één de fraaie parkjes en zitten onder een grote boom, heerlijk half zon half schaduw. Hier lezen wij heerlijk wat boekjes. Kinderen rennen, steppen en spelen op de grasvelden. Allemaal weer jonge gezinnetjes. Later lopen wij naar Whole Foods voor wat laatste boodschapjes. ’s Avonds eten wij bij Guiseppe, afscheidskadootje van Marco’s US collega’s. Guiseppe geeft ons nog wat extra garlic knots, zijn specialiteit. ’s Avonds wandelen wij door Hoboken, alle winkels zijn weer geopend. Overal hangen vlaggen ‘Hoboken is open!’ Het is waanzinnig druk op straat, ontzettend leuk. 

Zaterdag bezoeken wij wat winkels hier in de buurt. Erg leuk, wij zijn ook een beetje weemoedig ☺️. Daarna rijden wij via New York City Central Park en omstreken richting Cuomo Bridge. Zoals gezegd, afgelopen maandag is het voet-/fietspad over deze 3.6 miles lange brug over de Hudson geopend. Op de verjaardag van Gov. Mario M. Cuomo door een ongelofelijk trotse zoon Andrew Cuomo. De brug was al één van onze favoriet. Wij parkeren onze auto ergens bij een market shop parking en lopen richting brug. Het is een hele festiviteit met Italiaanse Food Trucks, de bordjes zijn gekleurd in blauw evenals het voet-/fietspad. Dit was de lievelingskleur van zijn vader. Het is zeker een prachtige brug en halverwege de brug heb je een schitterend uitzicht over de Hudson en de mooie dorpjes zoals Tarry Town en Sleepy Hollow. Na de brug rijden wij door deze dorpjes, ontzettend mooie omgeving en parken waar mensen weer heerlijk recreëren. Wij rijden terug over de brug, over de Hudson naar Nyack. Wat een mooie omgeving is het hier toch. Thuis wandelen wij door Hoboken en eindigen weer aan de Hudson. Het is zo opvallend dat er zo weinig oudere mensen op straat te vinden zijn. Wij zien ze wel bij de supermarkt maar heel weinig over de boulevard. Wederom heel veel gezinnetjes. Wat ons ook telkens weer opvalt is dat de kindjes altijd heel vrolijk zijn, spelen soms met niets, een klein vliegtuigje dat ze wegschieten, steppen als malle rondjes of dansen en springen naar bellen die geblazen worden. Zodra mama of papa het tijd vindt om weer naar huis te gaan, pakt zo’n mannetje of dametje braaf de step, klimt in de buggy of in het stoeltje achterop de fiets.

Bij thuiskomst zien wij dat onze vellie expensif sklien neergestort is. Het zware screen heeft het ook niet in dit appartement volgehouden. Wij sliepen sowieso met de gordijnen open om iedere minuut van het never boring uitzicht te kunnen genieten, maar bijzonder is het wel dat het ding het op onze laatste dag heeft opgegeven. Ik had het screen vanochtend voor wij vertrokken iets laten zakken omdat de zon erin stond te branden.

Een week of drie terug, heb ik nog een poging een souvenir te bestellen. Onze credit card werd zo waar geaccepteerd, geen extra verificatie met NL. Het adres is hier een beetje een uitdaging en vandaag ontvang ik de pakketjes op de valreep. De dame heeft de pakketjes een extra keer moeten versturen en met priority. Kosteloos. Ik laat een fèntèstic review achter.

Wij hebben onze dag afgesloten aan de Hudson. Inmiddels hebben wij alles weer gepakt, ingecheckt en kijken ernaar uit iedereen thuis weer te zien!

Zondagochtend zullen wij nog één keer de NYC zonsopgang bewonderen, vanaf de rooftop en een laatste cappu aan de Hudson voor wij naar Newark zullen vertrekken.

Hartelijk dank voor jullie interesse, de leuke en lieve reacties via de site, via whats-app of email!

Het is voor ons een geweldige levenservaring geweest! 💑

Foto’s

8 Reacties

  1. Hannie:
    21 juni 2020
    Lieve Renate en Marco,
    Bedankt voor jullie mooie verhalen, het was heel leuk dit avontuur met jullie mee te beleven. Goede reis en veilig thuis.....
    Groetjes, Hannie
  2. Renate:
    21 juni 2020
    Dank je wel Hannie ❤️
  3. Rien & Ike:
    21 juni 2020
    Marco & Renate, wij hebben genoten van jullie trip en kijken uit naar de veilige thuiskomst. Gezinsuitbreiding bij jullie 🐣nest waterkippen geboren, mooi te zien hoe de ouders met de speldenknopjes omgaan. Morgen weer fijn op jullie eigen mooie terras aan de waterkant met een heerlijke kopje koffie uit eigen keuken. Wij kijken naar jullie uit!! Lieve groetjes
  4. Renate:
    21 juni 2020
    Dank je wel en dank voor jullie goede zorgen, voor huis, tuin en zoon ☺️ Tot heel snel ❤️
  5. Marianne Bissegger:
    21 juni 2020
    Bedankt voor alle mooie verhalen en foto’s. Wens jullie een behouden thuiskomst!

    Liefs,
  6. Renate:
    21 juni 2020
    Dank je wel Marianne! ❤️
  7. Nicole:
    23 juni 2020
    Lieve Renate & Marco, heerlijk om zo met jullie "mee te zijn geweest" op dit geweldige avontuur en belevenis. Hoop dat jullie inmiddels veilig thuis zijn en zie jullie graag snel weer.😘
  8. Renate:
    24 juni 2020
    Dank je Nicole en tot snel! 😘