12e Werkweek | Maandag 18 t/m Zondag 24 Mei

Maandag einde dag lopen wij weer een heel stuk langs de Hudson. Afgelopen weekend was er een geïmproviseerde stand waar twee jongens ‘medische’ maskertjes stonden uit te delen. Voor mensen die geen masker hebben. Ik heb een masker, zegt Marco, doelend op zijn blauwe haarband over zijn neus en mond 😅. Ik vind het met 25 graden wel een beetje warm met mijn zwarte maskers over elkaar heen. Ik neem twee maskers aan. OK, Marco probeert ‘m ook. Na werkelijk 10 minuten is zijn elastiek gesprongen. ‘Zie je, werkt niet. Mijn hoofd is te groot!’ Ik ben er blij mee, is een stuk luchtiger en past prima.

Dinsdag nadat wij wat water gehaald hebben bij Shop Rite, lopen wij een andere kant op. Achterin Hoboken onderaan de bergen van NJ City The Heights, komen wij uit in een beetje achterbuurt. Wij lopen van een fraaie straat met erg mooie appartementen, de hoek om en komen in een beetje ‘shabby’ buurt terecht. Mensen hangen half gekleed uit kleine ramen, pratend met mensen op straat. Wij worden goed bekeken, voelt een beetje ongemakkelijk en het is nog best een hele tour om hier weer uit te komen. Je denkt, nog even rechtdoor en wij lopen er weer uit, maar het is toch een wat grotere wijk dan wij dachten. Mensen tegen auto’s aangeleund of hangend uit auto’s, staren ons na. Wij kletsen lekker door en besteden er verder maar niet teveel aandacht aan.

Woensdag aan het begin van de middag wordt er indringend op onze deur geklopt. Verwacht jij iemand? Ik ook niet. Het is een Detective. Hij vraagt of wij afgelopen dagen iets anders dan anders hebben opgemerkt. Uh, hoe bedoelt u precies? Well, ongewone geluiden, herrie of veel mensen hebben gespot. Meer dan gewoonlijk, dat soort. Nou ja, we horen wel meer geluiden overdag van het terras, zo af en toe rennen maar kan ook de yoga-mevrouw zijn. Of de meneer in sportkleding die nog wat zit te werken in de rooftop kamer en z’n laptop uit zijn handen laat vallen. Je weet het niet. 

Marco roept al meteen, nee niets gehoord en wij zijn de hele dag thuis. Ik denk nog even harder na maar ik merk aan Marco dat hij weer verder wil. Ik wil nog wel even weten van de Police Man waar hij dan precies op doelt, wat voor soort geluiden en wat is er aan de hand? Unfortunately, he can’t say anything because of the investigation that’s going on. But, verzekert de man, you don’t need to worry at all, you’re not in danger, no need to be concerned. Oh, nou dat is een hele geruststelling. Als hij zulke woorden denkt te moeten gebruiken .. 😳. And, zegt de man, it’s at that part of the building. Ook heel fijn te horen, wij zitten namelijk in het midden van de hal! En wat is er dan ‘at that part of the building’? Wij krijgen natuurlijk geen antwoorden.

Maar goed, een paar uur later vertrekken wij weer richting the Hudson Highlands. Wij komen nu uit bij een dorpje genaamd Nelsonville. Na wat binnendoor- en slingerweggetjes, parkeren wij onze bolide in een straatje. Past net 😎! Hier vinden wij een Hiking Trail. Veel routes zijn in deze buurt nog steeds afgesloten maar nu vinden wij een Trail waarbij enige twijfel is gelaten: Er staan borden met ‘Trail closed’ en ‘Trail open’. Meerkeuze vraag? ‘Trail open’ wint het voor ons. We starten heel glibberig over de drassige paden en ik ben heel benieuwd hoe het vervolg zal zijn. Maar een stuk verder, blijkt het een erg mooie route te zijn. Met veel stromende beekjes en keien, ook overdwars over ons pad, maar wij komen ongeschonden uit de strijd. Slootje springen zonder stok. Wij komen welgeteld toch nog twee mensen tegen. Een wat oudere vrolijke man en even later een jonge, ook vrolijke vrouw. Heel vriendelijk en enthousiast. Wanneer wij de heuvels weer uitlopen, beetje onder de blubber, lopen wij langs mooie grote huizen, prachtig gelegen aan de rand van de bossen en heuvels. Een auto die passeert, een vrouw ook weer heel vriendelijk zwaaiend, kinderen die de grootste pret hebben met elkaar op straat aan de rand van de bossen.

Donderdag lopen wij wederom een dik uur richting Port Imperial. Erg mooie omgeving. Dit keer komen wij uit bij een Ben & Jerry winkel. Deze lijkt net heropend, beetje onwennig personeel, met een route uitgestippeld met houten stoeltjes door de winkel. Het is een beetje Schiphol, slingerend door alle lanen en poortjes, die je gewoon moet doorlopen ook al is er niemand. Het ijsje smaakt ons heerlijk, langs de Hudson op een bankje in de zon met weer dat schitterende uitzicht. Uurtje teruglopen en de calorieën zijn bij thuiskomst weer goed gemaakt.

Vrijdag einde dag lopen wij hier in de buurt een wat korter rondje. Wij halen bij Kings heerlijk basilicum tomaat wortel sap (waarschijnlijk koude soep) en wat andere gezonde hapjes. Hier vinden wij nu ook de blauw-witte ‘medische’ maskertjes. Wij nemen een pakje mee maar bij thuiskomst blijken deze toch van mindere kwaliteit dan de gratis eerder uitgedeelde. Het ijzertje over je neus is slap en sluit niet goed af. Nou ja, komt wel van pas. Thank God It’s Friday!!

Zaterdag gaan wij onze weekboodschappen weer halen bij Whole Foods. Maar dit keer besluiten wij met de auto naar een andere stad te rijden. Onderweg is het ontzettend mistig met heel slecht zicht. Wij komen uit bij Closter. Beetje een posh stadje. Erg mooie grote Whole Foods. Wij gaan op ontdekkingsreis in deze geweldige supermarkt, om lekkere en gezonde maaltijden bij elkaar te zoeken, maakt het boodschappen doen een stuk leuker! Fruit en groente ligt gesorteerd op kleur, zo lijkt het! Net als Marco’s overhemden thuis in de kast ☺️. Na de boodschappen ingeladen te hebben, wandelen wij dit stadje rond. Ook weer hartstikke leuk. Het is vrij rustig op straat, de temperatuur is inmiddels prima, beetje lauwe deken naar de regenbuien van vanochtend. Je struikelt hier over de Rolls Royces en Bentleys. Voorzichtig, mag niet krassen. Maserati’s zie jij hier in New Jersey sowieso ongelofelijk veel. Marco’s favoriet.

’s Avonds zoeken wij wat films via Netflix op met als thema ‘New York’ of ‘Manhattan’. In één van de films (ja we kijken er een paar..) herkennen wij ook Cold Spring, daar liepen wij vorige week nog ☺️.

Zondag schijnt de zon fel onze slaapkamer binnen. Hij staat al vrij hoog dus ik schat in dat het wat later is dan ‘normaal’.  Maar het is pas half 8, zo blijkt. Vandaag wandelen wij weer een stuk verder de Hudson langs, zo af en toe op een bankje genieten van de drukte in de parkjes en het never boring uitzicht op de overkant, Central Park, Uptown Manhattan en al het moois dat de Skyline te bieden heeft van deze geweldige stad. We zouden hier best kunnen wennen.