14e Werkweek | Maandag 1 t/m Vrijdag 5 Juni

Maandag verlengen wij het contract van onze police care. Heel fijne auto, die willen wij graag nog wat langer houden! Gister zijn wij al naar de AVIS gelopen om te verlengen, maar dat is niet mogelijk, kan pas morgen 🤷‍♀️ Snappurnixvan.. Nu zijn we dus weer terug, wij willen graag het contract verlengen. Verlengen? Dat kan niet. U kunt wel een nieuw contract afsluiten. Snappur..enz Right, wij willen dus graag een nieuw contract afsluiten. OK, maar dan moeten wij de auto meenemen. Right, wij lopen weer terug en gaan nu op weg mét bolide. Wij wilden na het afsluiten nog een wandeling maken maar passen onze plannen aan. In dat geval rijden kunnen wij doorrijden naar een ander deel en daar een wandeling maken. We zijn dus terug bij AVIS met auto. OK, opnieuw afsluiten voor dezelfde auto, even bellen met mijn manager wat te doen.

Na het ‘soepel’ verlopen afsluiten van een nieuw contract, rijden wij door naar een ander deel in de buurt om te wandelen. Halverwege de Hudson parkeren wij onze verlenging en lopen langs de Hudson richting de George Washington Bridge. Het is prachtig weer, wederom rond de 30 graden vandaag.

Dinsdag evenals maandag, zijn het enerverende avonden en nachten in NYC. Veel helikopters in de lucht en nare beelden op het nieuws. Cuomo wordt het vuur meer aan de schenen gelegd door de journalisten aan het eind van zijn, inmiddels heftige, dagelijkse update. Hij is duidelijk boos. Boos ook op De Blasio die niet of niet adequaat heeft ingegrepen met de NYPD. NYPD is de veruit de allergrootste politiemacht binnen de US. 38,000 Man in totaal. Hij haalt flink uit naar zijn ‘vriend’ die hij enkele dagen ervoor nog lovend toespreekt tijdens een interview gedurende één van zijn dagelijkse COVID updates.

Uit solidariteit met de (oprechte) demonstranten staat Empire State Building deze avonden/nachten uit, op zwart. Zoals men dat hier noemt.

Woensdag start voor ons inmiddels als gewoongoed rond 03.45u. Wij hebben beide een goeie en volle dag met calls. Ik rond mijn één na laatste call bijna af op het moment dat het internet hier uitvalt. Ik kan mijn collega’s nog met een sms op de hoogte brengen waarom ik spontaan van de radar ben verdwenen. Mijn laatst geplande call vandaag is met mijn collega 1-op-1 voor een update en planning voor onze volgende Go Live over 1,5 week. Dus geen rampspoed voor mij en ik ben blij dat het ‘einde’ dag gebeurt en niet al vanochtend vroeg. Voor Marco ligt het anders, ook bij hem wordt alles abrupt verbroken en smsjes versturen lukt al niet meer. Hij belt nog wat rond om de schade wat te beperken. Ook belt hij met Luis, manager van ons appartement. Hij gaat zijn best doen om eea snel op te laten lossen en belt ons terug, zo belooft hij. Wij weten inmiddels wat dit ongeveer inhoudt. Marco is op z’n zachtst gezegd ‘not amused’. Hij heeft nog een aantal belangrijke calls met Europa en daarna met de US. 

Ik opper het plan om dan maar even naar buiten te gaan. Het is 11:00u locale tijd maar wij hebben het gevoel, logisch ook wel, dat het al einde dag is. Dus dat valt, zogezegd, nog mee! Marco is een beetje stil wat inhoudt dat hij behoorlijk geïrriteerd is door het voorval. 

Het is erg warm buiten, beetje drukkend en het begint te spetteren zodra wij buitenstappen. Wij lopen naar de Starbucks, hebben het idee even van een coffee to go aan de waterkant te genieten. Even kijken of dit nog lukt. Beetje druppend bestellen wij onze koffie aan de deur en zitten (droog) onder de grote bomen voor de koffietent in een geprepareerd perkje op betonnen bankjes aan een dito tafel. Heerlijk! Het is weer een gezellige bedrijvigheid op straat en bij Starbucks-aan-de-deur, lekker relaxt en het zonnetje komt er ook weer bij. Wederom gewoon even lekker kletsen, beetje over het werk, beetje niet over het werk, beetje over onze as vakantie en het uitkijken naar ons eigen mooi en fijn huis aan de Einsteinstraat! Maar hoe dan ook, momenten zoals deze zullen wij enorm gaan missen. Zo’n prachtige en energieke, bruisende omgeving. Zelfs tijdens COVID crisis.

Na de koffie lopen wij naar de Hudson en zitten nog even op het welbekende bankje, het is schitterend weer.

Na een uurtje lopen wij weer naar huis, onderweg nog wat fruit mee van de Kings en hopen wij dat de internetproblemen opgelost zullen zijn. Wanneer wij bij ons appartement aankomen, komt net een jonge vrouw naar buiten. Ze draagt een jogging outfit en haar gezicht staat enorm chagrijnig. Hmm, belooft niet veel goeds maar het kan natuurlijk ook zijn dat haar gezicht altijd zo staat.

Je raadt het al, de problemen zijn nog niet opgelost. Marco belt nogmaals met Luis. Internet bedrijf is hard aan het werk om de boel weer op gang te krijgen maar er blijkt een kabel beschadigd. Hoe dan..? Marco wordt weer stiller 😬. Niets werkt. Na een tijdje lukt het hem toch via een andere provider en via hotspot, eea werkend te krijgen. Calls kan hij niet bijwonen, maar emails binnenhalen lukt wel. Behoorlijk kostbare verbinding maar voor de goede zaak en de baas betaalt. In mijn geval betaalt mijn baas ook maar laat ik nu zelf die baas zijn 🤔. Dus ik sla even over. Beetje waardeloos omdat ik niet bij mijn email en files kan die ik nodig heb. Ik hoop dat ik vanavond meer geluk heb zodat ik de calls voor morgen fatsoenlijk kan voorbereiden. Om morgenochtend nog eerder te beginnen, lijkt mij ook geen goed plan.

Na 6 uren zijn de problemen nog steeds niet opgelost. Wat een verrassing.

Het is iets voor 17u. Misschien goed om zelf nog een keer terug te bellen. Van Luis horen wij niets en ik ben er niet gerust op dat het euvel de hoogste prioriteit heeft. Als dat zo is, moeten we iets anders verzinnen, er moet in ieder geval een oplossing komen. Marco spreekt met een heel vriendelijke dame, Luis is niet meer aanwezig. Wij opperen de suggestie dat wij naar het andere appartementencomplex verhuizen, zolang de problemen niet opgelost zijn, zodat wij in ieder geval kunnen werken. Helaas, daar is geen woning meer beschikbaar. Ik kan het mij niet voorstellen maar Marco heeft begrip en vertrouwen in de vriendelijke mevrouw. Kunnen wij dan misschien in de centrale hal / lobby proberen of wij van daaruit wifi kunnen oppikken? De mevrouw vindt het allemaal heel vervelend voor ons, zij gaat haar best doen en zal ons terugbellen. Na een half uurtje belt Marco nog maar een keertje. Tsja, heel vervelend maar er is geen oplossing. In de lobby in het andere gebouw is geen wifi, zo laat zij weten. Marco deelt nu heel netjes en beheerst zijn ongenoegen en ik ben al op zoek via zijn hotspot, naar een hotel in de buurt. De dame geeft ons weinig kans, everything is closed. Zij verwacht dat morgenochtend 03:00u de problemen zijn opgelost. Wat een toeval, Marco gaf eerder aan dat wij morgenochtend uiterlijk 04:00u wifi nodig hebben. Wij hebben er geen vertrouwen in en willen/kunnen het risico van nog een verloren dag niet nemen.

Al snel vinden wij enkele opties en herkennen één van de fraaie hotels. Wij gunnen onszelf een bescheiden upgrade, prijzen vallen (uiteraard) erg mee. Eén van hun toppers is het ontbijt! Zo schrijven de recensies. Wij boeken t/m vrijdag om niet voor 10u in de ochtend uit te hoeven checken. Niet zeker of de wifiproblemen dan zijn opgelost in ons appartementengebouw. Wij boeken de kamer. 

Marco kookt, ik pak weer wat spullen bij elkaar en na het eten laden wij onze witte police car in en rijden naar het Residence Inn aan de Hudson. Speedy internet is onze enige remark in de opmerking van de reservering. Het hotel is super, een aparte woonkamer met heerlijke bank (niet gebruikt moet ik zeggen) en een super fijne en handige bar met comfortabele krukken. Dit is geweldig! Prima werkplek. Badkamer ruim en luxe en de aparte slaapkamer is ook fantastisch, inclusief prachtig uitzicht vanaf deze 11eetage. En, wifi werkt perfect! Voor het slapen halen wij nog eea in met een werkend wifi. Goed geregeld, heel fijn!

Het is nu 15 weken geleden dat wij vertrokken uit de Einsteinstraat in Reeuwijk.

Donderdag kunnen wij pas om 06.30u terecht voor het ontbijt. Wij verschuiven wat calls zodat we een uurtje de tijd hebben om hiervan te genieten. Vrij tussen 07.30 en 08.30, top! Veelbelovend gaan wij naar beneden, inmiddels behoorlijke trek. Bij de Lobby zegt, alweer een vriendelijk dame, dat vanwege COVID ontbijt zoals zij gewend zijn te serveren, niet mogelijk is. Zij overhandigt ons beleefd twee papieren zakken, voor ieder een bagel met cupje margarine (Upfield, dat dan weer wel), een cupje Philadelphia, een (heel klein) yoghurtje (mét plastic lepeltje), een sinaasappel en een flesje water. 😳 Geen koffie. Is het erg Dutch om nog zo’n zakje te vragen..? Ja, te Dutch – kan echt niet. Oké – gotye. Ik pak nog wel een klein flesje jus d’orange uit een rek naast de dame in de Lobby, die moet ik nog wel even bij haar afrekenen 🙃. Snappurnixvan.

We lopen de trappen naar beneden en komen buiten. Wij planten ons neer op een comfortabel (en door mij schoongepoetst) bankje pal voor de deur, scheuren de papieren zakken open en genieten heerlijk van ons ‘ontbijtje’ in de heerlijke ochtendzon! Not bad at all. De rest denken we er wel bij. De dag verloopt een stuk beter. Meeste van de tijd zitten wij samen aan de bar, zit en werkt geweldig. Goeie dag weer.

Aan het begin van de avond lopen wij terug naar ons appartement aan de Grand Street. Niets meer gehoord van Luis, hij zou ons een berichtje sturen wanneer de problemen zouden zijn opgelost. In ons appartement koken wij onze maaltijd, eten hadden wij al in huis, daarna lopen wij weer terug naar het hotel. Gelukkig geldt de avondklok niet aan deze kant van het water. 

In de hal op onze 11eetage aangekomen zien wij net een vrouw de kamer naast ons binnengaan. Oei, die gaat niet blij zijn morgenochtend om 03.30u.. Maar misschien slaapt zij heel vast en hoort onze douche niet. 

Vrijdagochtend worden wij wakker met een schitterende zonsopgang. Wij hebben heerlijk en op tijd geslapen. Rond half 7 halen wij snel ons ontbijt op bij de dame op de 6e etage en nuttigen het tussen de calls door. Voor een vrijdag is het een beetje gekkenhuis vandaag. Rond 12u onze tijd, pakken wij onze spullen weer in en gaan, met een tussenstop bij Jefferson, terug naar ‘huis’. Alles is weer in orde. Never a dull moment. Hoe dan ook, wij hebben enorm genoten van ons uitstapje.