6e Werkweek | Maandag 6 t/m Zondag 12 April 2020

Deze week zien we nu bij alle supermarkten rijen wachtende mensen buiten. Iedere winkel reguleert inmiddels het aantal mensen dat tegelijk in de winkel mag zijn. Steeds meer mensen lopen met gezichtsmaskers in de winkels, op straat, in hun auto, etc. Wij kunnen er nog niet aankomen, ik moet zeggen dat we ook niet heel actief op jacht zijn geweest zo ver. Wij mogen wel naar binnen zolang wij ons gezicht bedekken met een sjaal. Prima regel, beter dat iedereen iets voor het gezicht heeft, al is het misschien alleen het idee. Grote trucks rijden af en aan door de straten, op weg om de supermarkten te bevoorraden. Maar dezelfde schappen blijven vooralsnog leeg. Wanneer wij tijdens onze wandelingen 's avonds zien dat er geen rij staat voor een supermarkt die wij op dat moment tegenkomen, ren ik snel naar binnen voor enkele laatste of extra boodschappen. Marco wacht buiten, 't Oude moet eerst op 😉, per slot van rekening. Ik haal mijn sjaal uit mijn rugtasje (het is behoorlijk warm maar ik was voorbereid) en bind deze om mijn gezicht. Ik was altijd van mening dat ik best een grote neus heb maar mijn sjaal geeft nu aan dat dit wellicht minder het geval is. De sjaal zakt telkens af, het is een beetje behelpen zo, maar alles beter dan niets.

Het mag dan natuurlijk compleet anders zijn dan wij ons verblijf hier hadden voorgesteld, maar het is heel fijn om samen thuis te werken gedurende de week. Verder kan Marco ontzettend lekker koken en haalt hij overal de meest heerlijke recepten vandaan, lucky me! Als het past voor Marco’s planning van calls, lukt het ons om bijna elke avond wel een stuk te wandelen. Het is hier zo divers, iedere wandeling is nog steeds een feestje. De mensen zijn hier ontzettend vriendelijk en opgewekt en vanuit de straten hier boven aan de heuvels, heb je weer een ander fascinerend uitzicht op Manhattan. Je loopt hier door heel mooie wijken, tussen bouwvallen door, het is van alles bij elkaar en door elkaar heen.

Ik zeur al een tijdje bij Marco dat ik graag 1 etage naar boven zou willen verhuizen. Zo af en toe ‘s avonds lijkt het of er mensen een grote schoonmaak aan het houden zijn, schuiven met meubelen en dat soort dingen. Is wellicht geen probleem als je vakantie hebt en laat naar bed gaat, maar in ons geval ligt het iets anders. Verder betekent één etage hoger, een stuk minder inkijk vanuit de appartementen schuin tegenover ons. Marco ziet een verhuizing niet zitten, alles weer overhoop, inpakken, verhuizen, etc. Het is toch prima zo, waar hij natuurlijk zeker gelijk in heeft. Maar deze week, op vrijdag ontvangen wij een mail van Luis (ons contactpersoon) van Dharma (organisatie van het appartementencomplex) of wij weer willen verlengen. Ha! Nu zet ik even door, ik wil nog steeds graag naar boven verhuizen. Marco stemt toe en waagt het erop, wij willen graag verlengen onder een aantal voorwaarden. Luis gaat even overleggen, Marco geeft aan dat hij hoopt op korte termijn iets te horen anders moeten we op tijd op zoek naar andere alternatieven 😎. Binnen het uur is er een akkoord, no extra costs. Super!! 

Zaterdagochtend haalt Marco de weekboodschappen en ik pak al onze spullen in. Marco is toch best vroeg vertrokken maar kan niet voorkomen dat hij achteraan een behoorlijke rij mensen voor de supermarkt moet aansluiten. Op een gegeven moment komt zelfs de politie eraan te pas om de rij mensen via de andere kant van het gebouw om te leiden. Er staan namelijk verschillende trucks goederen te lossen en hierdoor ontstaan er wat gevaarlijke situaties. Na een klein uurtje appt Marco dat hij nu bijna de ingang van de supermarkt kan zien 😳. Jemig, thuis de boek inpakken is toch een betere ruil! Wanneer hij dan eindelijk naar binnen mag, blijkt dat nu hier ook een gezichtsbedekking verplicht is. Hij heeft geen sjaal bij zich maar gelukkig wel zijn winterjas aan. Het is namelijk ontzettend koud. Marco ritst zijn kraag nu verder dicht en verbergt zijn gezicht hieraan, 'Is this OK?' 'Yes, that's fine.' Gelukkig maar..

Zo efficient mogelijk pak ik onze spullen in zodat het uitpakken niet teveel gedoe wordt. Ik zet alles klaar bij de deur. Om 09.30u is alles gereed en even later zet Marco alle boodschappen er in de hal bij 😁. Om 11u zal het nieuwe appartement open zijn. Het is prachtig weer dus zitten we even heerlijk op het dakterras in het zonnetje totdat het nieuwe appartement open is. Wij hebben de comfortabele banken van de ‘rooftop’ kamer naar buiten gesleept en tot relax banken in de zon omgetoverd. Rond 11.15u zakken wij 1 etage naar beneden, het appartement is open en de sleutels liggen binnen. Oh dit is super! Het uitzicht is nog mooier, het appartement is een stuk ruimer en nog luxer 🤭 en er is veel meer privacy. Vanuit ons bed kunnen wij nu zonder inkijk van buren nog meer van het uitzicht genieten. Wow, goed geregeld. Even een ‘many thanks’ aan Luis sturen. Én de vellie expensif skliens doen het hier! Met 2 uurtjes is alles verhuisd en heeft alles weer een plekje. Súper blij mee. De rest van de dag genieten van het mooie weer op het dakterras, de zon en boekjes lezen. 

Zondag 12 april ’20

Na een relaxt paasontbijt rijden wij naar Albany, zo’n 160 mijl en zo’n 2,5 uur rijden. De stad van Cuomo. De route ernaar toe is weer erg mooi. Eenmaal in Albany is het opvallend dat er nagenoeg niemand op straat is. Je bent inmiddels gewend aan weinig mensen op straat maar dit slaat alles. We zien 2 toeristen, 1 persoon met hond en 3 zwervers. Verder komen wij niemand tegen, wij blijven ook in de auto. Wij rijden door het stadje en met name ‘t New York State Capitol in deze hoofdstad van de staat New York, is zeker de moeite waard. Van hieruit spreekt Governor Cuomo iedere dag de Nation toe voor een update over Covid-19. Die volgen wij iedere dag. Verder is het New York State Museum ook erg mooi, van buiten althans, evenals de overige State Government Buildings inclusief ‘t voormalige Governor Mansion.

In Albany wonen zo’n 100.000 mensen. Het werd in 1624 gesticht door de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden als Fort Oranje als vervanging van Fort Nassau dat in 1615 was gesticht. Het was een handelspost waar vooral beverpelzen werken ingekocht van de inheemse bevolking. Feitelijk ontstond de stad in 1647 nabij het fort, de stad werd toen tot Beverwijck gedoopt en was de tweede stad van Nieuw-Nederland na Nieuw-Amsterdam. De stichter was Brant van Slichtenhorst en telde zo’n 1.000 inwoners in 1660. De twee belangrijkste straten in de stad heetten de Handelaersstraet (nu Broadway) en de Jonckeerstraet (nu State Street). In 1797 werd Albany de hoofdstad van de staat New York.

Leuk om gezien te hebben. Marco heeft ondertussen snel een Starbucks Drive Through gegoogled. We hadden even koffie nodig met blueberry muffin en iced lemon loaf voor de nodige suikers.

In het kader van tijd, besluiten wij de Mc Drive ook maar aan te doen voor een culinair hoogstandje. Heerlijk, smaakt ons goed, ondanks de extreem zoete cola en redelijk slappe  doch extreem zoute French Fries. Ik dacht dat het hier beter zou smaken in het land van Origin. De dame aan de andere kant van de intercom is ontzettend vriendelijk met zeer kleurrijke make-up en tattoos. Later realiseren wij ons dat dit de enige persoon is die wij die dag gesproken hebben..

Op de weg terug kiezen wij voor een nog toeristischer route, via de andere kant langs de Hudson. Hier rijden wij de hele route langs het water. Door enkele mooie stadjes zoals Germantown, Rhinebeck, Staatsburg, Vanderbilt, Home of Franklin Roosevelt, Hyde Park, Poughkeepsie, Blue Mountain Park, Ossining, Sleepy Hollow, Tarrytown en Hastings. Ontzettend mooie route en we gaan daar zeker nog een keer terug om hier mooie wandelingen door deze bergen te maken. We rijden NYC nu binnen via Yonkers. Dat is een gebied dat doet je denk aan de Bronx en Harlem. Hier zijn we nooit eerder geweest. Verderop komt de schitterende George Washington Bridge weer in beeld. Deze route langs het water is het best druk met mensen, het is ook ontzettend mooi. Er zitten hier en daar enkele mensen bij zonsondergang over het water te staren. Wij rijden verder richting Lincoln tunnel om weer aan de andere kant van de Hudson uit te komen, in New Jersey – Hoboken. We hebben weer erg mooie stadjes en natuur gezien vandaag en super heerlijk thuiskomen in ons nieuwe onderkomen 💃