8e Werkweek | Maandag 20 t/m Zondag 26 April 

Het is toch wel heel bijzonder, wij zijn hier inmiddels 2 maanden waarvan Marco exact 11 dagen op kantoor heeft gewerkt. 

Maar die twee weken op kantoor waren wel zo intens dat hij zich heel erg thuis voelt en een enorme band heeft met zijn collega’s hier.

Nu een aantal weken na de Go-Live, kunnen we stellen dat het een succesvolle Go-Live is geweest. Alles verloopt best soepel en issues worden bijdehand en slim verholpen. De Europese ervaring helpt er goed bij.

Vorige week kreeg Marco onverwacht een telefoontje, zij willen hem voor een andere job. Het is een waanzinnig mooie opportunity en ik zeg, dik verdiend. Dit komt redelijk ‘out of the blue’ met de mededeling, ‘svp starten met ingang van morgen’. Het gaat goed met het project maar de US opper-dame in charge gaat hier niet meteen mee akkoord maar is alleszins coulant en meedenkend. Na enkele overleggen wordt de datum van move vastgesteld op 15 mei as. inclusief een overgangsfase. Moet nog even stil gehouden worden maar Marco licht wel his shadow Maurice ☺️ in en nog een enkele andere ‘collega-vriend’.

Nadat het management meekrijgt, gaat het al snel als een lopend vuurtje. Marco krijgt allerlei telefoontjes en andere enthousiaste felicitaties. Feestje, echt super. Maar ja, hij wil hier nog wel even (of zolang mogelijk..) blijven. Hij wil hier nog veel meer ervaring opdoen en de US manier eigen maken. Genieten van dit prachtige land, lange weekenden besteden in andere States en hier afsluiten met een vakantie van minimaal 2-3 weken.

Nogmaals, wij zijn de laatsten die mogen klagen maar wij maken graag plannen. Op dit moment kunnen we niets plannen, is het gewoon afwachten wat er gaat gebeuren. Once in a life time opportunity, living in New York. Op 10 minuten verwijderd van Manhattan en je kunt er niet alles uithalen wat er normaal gesproken in zit. Je kunt het niet delen, de kinderen, onze ouders en familie/vrienden hiernaartoe halen om samen weer mooie herinneringen te maken. 

Geen idee hoe het allemaal gaat verlopen. Wij krijgen in ieder geval alle gelegenheid om het komende maanden zelf in te vullen, zodat wij nog steeds zoveel mogelijk uit ons Amerika avontuur kunnen halen. Zijn nieuwe functie is een Global rol, met standplaats Nederland. Gelukkig maar. Zoals gezegd, wij plannen graag en plannen dat wij over twee weken weer naar onze plannen kijken op basis van de situatie op dat moment.

’s Avonds nemen wij er een drankje op, op het dakterras met uitzicht op onze favoriete toren, een dansend verlicht Empire State Building. Iedere avond weer een ander licht-show programma 🥂

Try and copy/paste this link ( Dank Marianne ! ):

https://www.youtube.com/watch?v=UclSNeLc2aI&list=RDUclSNeLc2aI&start_radio=1

Dagelijks volgen wij de updates van de Governor van de staat New York, Andrew Cuomo. Hij is toch wel onze held 'who is not running for President'. Tuurlijk. Maar ik denk dat hij het heel goed zou doen, waarschijnlijk de beste kandidaat op dit moment. Hij is opgegroeid in Queens, hier in Brooklyn. Zijn grootvader was een Italiaanse immigrant. Kwam met niets aan op Ellis Island, geen opleiding, geen centjes en vestigde zich in Queens voor zijn American Dream. Deze grootvader startte zijn grocery store die bijna failliet ging tijdens de crisis destijds. Dit kwam niet door financiële problemen in eerste instantie maar doordat de man eten weggaf aan de mensen in de buurt die honger leden en geen geld hadden. Dit verhaal vertelt Andrew heel graag. Zijn opa ging bijna failliet omdat hij sprak en acteerde vanuit zijn hart, niet vanwege wanbeleid of ‘reguliere’ geldproblemen maar omdat hij begaan was met de mensen uit zijn buurt die hulp nodig hadden en daarom alles weggaf. Hij vergelijkt alle huidige NY Front Liners met zijn opa. Hij heeft aangezwengeld deze mensen een bonus van 50% van hun jaarsalaris te geven. Zij gaan naar hun werk in het ziekenhuis, rijden die bus, voeren dat politiewerk uit, zijn brandweerman of -vrouw met gevaar voor eigen leven of voor hun familie. Hij praat ook heel graag over zijn 3 dochters die nu noodgedwongen bij hem thuis wonen. Hij was hij 15 jaar getrouwd met Kerry Kennedy waarvan hij is gescheiden. Logisch, levensgevaarlijk…

Zijn vader was Mario Cuomo. Een Democraat en Governor van New York van 1983 tot 1994. Andrew Cuomo heeft tijdens zijn ambt een heel oude vervallen brug gerenoveerd. Wat anderen voor onmogelijk hielden heeft hij gedaan, ver binnen tijdslijn en budget. 'This crisis is not about politics' 😉. Hij heeft de brug vernoemd naar zijn vader. De Mario Cuomo Bridge in Tarrytown, Sleepy Hollow. Prachtige brug die opviel vanaf de weg door de bergen. Op dat moment wist ik nog niet dat het de Cuomo brug was. Ik heb er een foto van gemaakt maar niet helemaal goed gelukt, ondanks het kruip-door/sluip-door via iemands private-property. Moet ik nog maar eens over gaan doen.

Andrew Cuomo praat graag over zijn vader die inmiddels is overleden, en over zijn moeder. De Italiaanse familie tradities die hij met trots voortzet, hoe hij invulling geeft aan zijn vrije tijd en gezinsleven. Het maakt hem natuurlijk heel toegankelijk en menselijk maar daarnaast zegt en doet hij wel de juiste dingen, vinden wij. “It’s not about politics”, komt in iedere briefing voorbij, maar hij kan het niet laten zijn successen zover af en toe te benoemen en regelmatig flink uit te halen naar Trump. Tegelijkertijd heeft hij de Federal Government heel hard nodig bij iedere fase van deze crisis. En hij krijgt dat redelijk voor elkaar. Zodra Cuomo iets positiefs zegt over Trump of hem tijdens zijn update dankt voor de support die op dat moment geleverd is door Donald, laat Trump deze fragmenten op groot scherm zien tijdens zijn eigen speeches. Koekoek… 

Deze week zijn onze dochter en onze schoondochter jarig. Verrassinkjes op afstand zijn leuk maar we hebben bij thuiskomst heel wat in te halen. Als je kind jarig is, voel je jezelf ook altijd jarig. Althans, dat heb ik ieder jaar. Misschien ook een beetje koekoek…

Zaterdagochtend zo rond 8u, klinkt er een enorm kabaal van buiten. Uit het open raam kijkend, blijkt men druk in de weer met het trekken van reflectielijnen beneden in onze straat. Nu is het zo dat de straat een grote lappendeken met kraters en gaten is, dus je kunt wel raden hoe de belijning er einde ochtend uitziet. Het heeft veel weg van de golven in de Hudson. Grote plastic mallen van een pijl en een fietser liggen op het ‘asfalt’ en worden handmatig met een kwast en witte verf ingekleurd. Even wachten, mal eraf trekken en voilà, het eindresultaat. De mal wordt met twee man op de laadklep van de wagen getild waarop weer een ander driftig schrappend met een plamuurmes de mal probeert te ontdoen van de overtollige, inmiddels opgedroogde witte kalk. 

Vandaag is het een heel mooie zomerse dag dus daar willen wij van genieten. Even waarnemen, na toch heel wat koude en natte dagen. Groot deel van de dag brengen wij daarom door op ons geïmproviseerde maar prima zonnebedje op het dakterras. Zoals iedere keer zijn wij de enige bezoekers op het terras. Heerlijk even die vitamientjes. Redelijk moe van het vroege opstaan en meteen aan in calls voor de rest van de dag, vallen wij allebei redelijk snel in slaap. Het is maar goed dat de dagen erna geen zon meer geven want dat kunnen onze huidjes nu voorlopig niet meer aan 😳 We zijn ietwat teveel kreefterig wanneer wij wakker worden.

Einde dag rijden wij naar het Upfield kantoor in Hackensack., uiteraard niet voordat we een lekkere cappuccino hebben gehaald bij Starbucks drivethrough. Nee, ze kennen ons nog niet en de file is nog steeds erg lang. Bij kantoor maken we nog wat foto’s en halen herinneringen op aan 11 mooie dagen en de tentjes waar Marco heeft geluncht met zijn collega’s. Wij willen nog even wat foto’s mee naar huis nemen, geen idee of Marco hier nog komt. Inderdaad, het waren twee fantastische weken..

Zondag geeft zoals voorspeld de hele dag regen en storm. Ik denk dat dit voor het eerst is in een weekend dat wij niet buiten komen. Met Netflix en lekker eten vliegt de dag voorbij.