Einde 1e Werkweek, 2e weekend | 7 & 8 Maart 2020

10 maart 2020 - New York City, Verenigde Staten

Zaterdag 7 Maart 2020

Heerlijke geslapen en iets na 05:00u wakker. Afgelopen week hebben wij gelukkig veel contact met onze kinderen, die missen wij ook enorm! Met Mathieu heb ik bijna dagelijks contact sinds wij hier zijn en vooral de videogesprekken zijn leuk! Heerlijk om ze ook even te zien ☺️ Zaterdagochtend hebben wij een lang videogesprek met Dominique. Heel fijn om de plannen van hen beide te horen, waar zij mee bezig zijn, te overleggen en te luisteren. Dat maakt de afstand een heel stuk kleiner. Prima te doen zo. Er gebeurt veel in hun levens, werk, koophuis, opleidingen, etc en fijn om ook die reis samen te blijven beleven. 

Wij beginnen de dag met een ontbijt bij Dolce & Salato, een aantal blokken verderop in onze straat. Vandaag willen wij de andere kant van New Jersey een beetje verkennen. Een vrouwelijke collega heeft Marco bestookt met allerlei tips, vooral ook voor mij. Bloomingdale’s, Nordstrom, daar moet hij zijn vrouw echt mee naar toe nemen. Nou dat is gelukkig ook prima aan Marco besteed! We rijden naar de Mills at Jersey Gardens, Elizabeth en naar Short Hills. Allemaal enorme Malls met erg leuke winkels en in Short Hills treffen wij allerlei mooie zaken zoals inderdaad Bloomingdale’s, Nordstrom, Neiman Marcus, Jimmy Choo en nog meer soort ‘Bijenkorf’-achtige stores. Hier halen we wat kleding en Nikes voor Marco wat vervolgens allemaal weer helemáál niet duur is.

Daarna rijden wij naar het zuidelijkste puntje van New Jersey, richting Ellis Island met uitzicht op het 135 jaar oude ‘Statue of Liberty’.

Stukje Geschiedenis mbt Ellis Island / Statue of Liberty:

Ellis Island is een eiland dat door landaanwinning is vergroot waardoor het als kunstmatig eiland kan worden gezien. Oorspronkelijk heette het eiland ‘Oester Eiland’, zo genoemd door de Nederlandse kolonisten. Toen de Britten in de zeventiende eeuw de kolonie van Nieuw-Nederland overnamen, herdoopten ze dit eiland voor de kust van de stad New York in Oyster Island. Rond 1770 werd het eigendom van Samuel Ellis, aan wie het zijn huidige naam dankt. Op het eiland werd later een fort gebouwd dat voor de verdediging van New York Harbor moest zorgen in onder andere de Oorlog van 1812.

Vóór 1892 vond de uitgevoerde immigrantencontrole plaats in Castle Clinton op Lower Manhattan. Tussen 1 januari 1892 en 29 november 1954 kwamen in totaal zo'n 12 miljoen immigranten door de poorten van het verwerkingscentrum op Ellis Island. Immigranten die per boot aankwamen in de haven van New York moesten onder andere een medische keuring ondergaan alvorens zij tot de Verenigde Staten werden toegelaten. Ongeveer 2% van de mensen die hier aankwamen werd de toegang geweigerd, vaak wegens ernstige, chronische ziekten, oogziekten, psychische ziekten of criminele achtergronden van de immigranten. De immigranten kwamen per boot aan op Ellis Island, daar werd men geregistreerd en vanuit Rail Road Station New Jersey Terminal vervolgden zij hun verdere reis. Veel van de immigranten vestigden zich in New York of het aangrenzende New Jersey.

Het Vrijheidsbeeld is een standbeeld in de New York Bay. Het beeld staat symbool voor de vrijheid, een van de kernwaarden van de Verenigde Staten, en geldt bovendien als een teken van verwelkoming van iedereen: terugkerende Amerikanen, gasten en immigranten.

Het 46 meter hoge beeld (93 meter als de sokkel wordt meegerekend) met een gewicht van 225 ton was een geschenk van Frankrijk ter ere van het eeuwfeest van de Onafhankelijkheidsverklaring en ook als teken van vriendschap. Op de plaquette in haar linkerhand staat "JULY IV MDCCLXXVI", de datum (4 juli 1776) van de verklaring in Romeinse cijfers.

Op het voetstuk staat het sonnet The new Colossus (1883) van de Joodse dichteres Emma Lazarus, met de bekende regel Give me your tired, your poor, die de Amerikaanse gastvrijheid zou uitdrukken.

De grote variant voor de VS werd voorzien van een gietijzeren raamwerk, ontworpen door Gustave Eiffel. Het beeld werd in juli 1884 voltooid in Frankrijk, en als geschenk gegeven aan de Verenigde Staten. In juni 1885 arriveerde het beeld in de haven van New York. Tijdens de reis bestond het beeld uit 350 stukken, verdeeld over 214 kratten. In april 1886 was het nieuwe voetstuk klaar. In een tijdsbestek van 4 maanden werd het beeld weer in elkaar gezet. 

Op 28 oktober 1886 werd het Vrijheidsbeeld ingehuldigd. Het bestaat geheel uit koperen platen die bevestigd zijn aan een geraamte. De sokkel werd van graniet gemaakt en de kroon bestaat uit zeven punten, symbool voor de zeven werelddelen en zeeën.

De oude stations zijn inmiddels afgezet met hekken, delen van de stalen/stenen constructie is op veel plaatsen ingestort.

Iets verderop staat weer een prachtig monument: ‘Empty Sky: New Jersey September 11th Memorial’. Het zijn twee stalen muren, parallel met een doorkijk naar het nieuwe One World Trade Center, eerder bekend als Freedom Tower.

Wanneer je tussen de huizenhoge wanden staat en omhoog kijkt zie je de heldere blauwe ‘Empty Sky’. Indrukwekkend, hoe bizar moet het zijn geweest als je die gebeurtenis hebt meegemaakt, laat staan iemand verloren hebt.

Alle namen van de slachtoffers zijn opgetekend op de wanden.

We lopen langs de vervallen treinsporen richting Ellis Island en zien het 93 meter hoge Vrijheidsbeeld op de achterkant. In 2013 zijn wij langs Miss Liberty gevaren, maakte enorme indruk.

’s Avonds halen wij nog wat boodschappen bij Trader Joe’s. ‘How are you guys doing tonight, having a good time?’ Het zal allemaal een houding zijn maar we komen toch telkens heel vriendelijke, vrolijke mensen tegen. Ook bij Marco op kantoor, heel sympathieke vriendelijke collega’s.

Na de boodschappen thuis afgeleverd te hebben, gaan wij eten bij Johnny Pepperoni, 11th Street. Ook hier weer een gezellige drukte, afgeladen restaurant. ’s Avonds over straat naar huis, door die schitterende karakteristieke schone straten, je waant je gewoon in een film waarbij je ieder moment verwacht dat Carrie Bradshaw, Rachel, Monica, Joey, Chandler, Phoebe of Ross door een deur naar buiten komt, van de imposante trappen naar beneden de straat op wandelt.

Zondag 8 maart 2020

We hadden bedacht weer vroeg op te staan en dit keer om 8u bij het Empire State Building te staan. Met de bus ernaartoe, de Ferry vertrekt namelijk nog niet zo vroeg, maar vannacht is hier de zomertijd ingegaan. We worden pas 07.30u nieuwe tijd wakker. We doen rustig aan, ontbijten en maken wat andere plannen voor de dag. We hebben geen zin in lange rijen te moeten staan en inmiddels zal het wel al druk zijn. Marco gaat liever met de Ferry dan met de bus. Het is voorspeld dat vandaag weer warmer wordt dan gister. Rond de 17 graden. Dus zomerjas aan (brilletje in de rugtas dit keer)! Eenmaal buiten is het nog behoorlijk koud. We lopen in 5 minuten vanaf ons huis naar de Ferry, die komt er al aan en met 3 minuten zijn we weer aan de overkant, 39th Street NYC. Vanaf 34th Street lopen we rechtdoor naar het Empire State Building. Mochten er toch geen rijen staan, kunnen we misschien alsnog vandaag naar boven. Er is wat sluierbewolking maar het zicht lijkt prima. We komen aan bij Observatory, helemaal niemand te zien behalve de prachtige grote zwarte man in prachtig mooi pak met pet. “Hi guys, how’r u doing today? You two want to go up? Sure, please go straight ahead and follow the signs. Enjoy you lovely people’. De hal is al prachtig. We lopen wat gangen door, links, links en komen bij een mooi plaatje. Een alleraardigst Amerikaans ouder (althans dat denk ik) stel maakt een mooie foto van ons met een animatie van het Empire State Building. We vinden het nu al indrukwekkend met zo’n ‘neppe’ achtergrond. Een aantal trappen naar boven, alles is even prachtig, en daar kunnen we tickets bij een automaat kopen. Het is helemaal niet druk. Wat heerlijk.

Na een aantal mooie platen in de immense ruimtes te hebben bekeken nemen wij de lift naar de 80e verdieping. Tsja en daar kijken wij natuurlijk onze ogen uit. We herkennen de immense torens die wij zien vanuit ons appartement in Hoboken. We zien nu ook Miss Liberty, WTC, de Brooklyn Bridge (ook zo’n geweldig mooie brug weet ik nog van 2013) en de hoogste woontoren van de wereld staat ineens heel dichtbij. Het is de hoogste woontoren van de wereld omdat hier geen kantoren in gevestigd worden, alleen maar woningen.

Na alle indrukken en foto’s gaan we nog eens 6 verdiepingen omhoog. Daar kunnen we naar buiten en dat maakt nóg meer indruk. Ik denk nog dat het meevalt met de kou maar zie al snel dat er overal heaters hangen. Goed bedacht ☺️, houdt het heel aangenaam ‘up there’. Je hoort de geluiden van de stad met de wind langs je gezicht en door je haren. De Yellow Cabs door de straten, de vele winkels, The Timesquare Ball die telkens van kleur verandert, het driehoek gebouw dat ‘savonds zo mooi verlicht is met het uitstekende terras ook in de vorm van een driehoek. Fascinerend, ik blijf het zeggen. In 2013 waren wij op het Rockefeller gebouw (Top of the Rock), 66e etage en dat was ook zo geweldig, vlakbij het Central Park. Met heel goed weer dus ook een prachtig uitzicht over de stad.

Langs het gebouw zien we nu ook de vele lampen liggen die het gebouw ‘savonds zo prachtig in kleur zetten hetgeen wij iedere avond bewonderen vanuit ons appartement. Wat een schitterend gebouw. We krijgen maar geen genoeg van het uitzicht.

Nog even wat geschiedenis / feitjes op een rij mbt Empire State Building:

·      De toren heeft 102 verdiepingen. 

·      De bouw duurde 410 dagen. 

·      De bouwers werkten zo snel dat het staal dat afgeleverd werd, nog warm was! 

·      Het is na het One World Trade Center, de Willis Tower en de Trump International Hotel and Tower het hoogste gebouw van de  Verenigde Staten. 

·      Met behulp van in de gevels ingebouwde ledverlichting kan het gebouw verschillende kleuren aannemen. Ook lichtshows behoren tot de mogelijkheden. Deze verlichting werd in 2012 door Philips geplaatst, ter vervanging van een traditioneel (en minder flexibel) systeem.

·      In de eerste jaren na de bouw kreeg het gebouw de bijnaam "Empty State Building", omdat er moeilijk huurders werden gevonden.

De beelden en video's zijn indrukwekkend en levensecht. Ik heb een video toegevoegd van de bouw van 't Empire State Building. 

Buiten, vanaf de 86e etage hebben wij ook een schitterend uitzicht op de Freedom Tower, het One World Trade Center. 

Enkele feiten over het WTC:

Het One World Trade Center is een wolken krabber die met zijn hoogte van 541 meter het hoogste gebouw van het Amerikaanse continent is. Het in Lower Manhattan gesitueerde kantoorgebouw is het op zes na hoogste gebouw ter wereld en is onderdeel van het nieuwe World Trade Center.

De naam verwijst naar de wolkenkrabber 1 WTC (ook wel North Tower genoemd) van het oorspronkelijke World Trade Center, dat verwoest werd tijdens de terroristische aanslagen op 11 september 2001. De bouw van het One World Trade Center startte op 27 april 2006 en de opening vond plaats op 3 november 2014 met het intrekken van de grootste huurder, uitgever Condé Nast.

De hoogte van het One World Trade Center tot de top bedraagt 546 meter, maar de zogenaamde architectonische hoogte, waarbij wel de spits maar niet de zich daar nog boven bevindende bliksemafleider wordt meegerekend, bedraagt een symbolische 1776 voet of omgerekend 541 meter. Die hoogte verwijst naar het jaar 1776, waarin de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring werd ondertekend. De bovenste verdieping van het One World Trade Center heeft het nummer 104, maar in werkelijkheid zijn er 94 bovengrondse verdiepingen; in de nummering zijn namelijk tien cijfers overgeslagen. Naast 94 bovengrondse verdiepingen telt het One World Trade Center een vijftal ondergrondse verdiepingen.

Na enige tijd dalen wij weer af, terug naar de straten van NYC. We lopen over Broadway richting Flat Iron en komen langs Eataly. Dat schijnt ook nogal een begrip te zijn. We gaan naar binnen en treffen daar een enorme zaak met allerlei Italiaanse restaurants in een immense ruimte opgezet waar ze allemaal verschillende gerechten serveren. Wij kiezen voor het restaurant waar ze verse pasta’s live aan het voorbereiden zijn. Meer ook omdat de enorme bar perfect rondom de keuken opgesteld is en het er verder heel gezellig uitziet. Op de rug van het personeel staat te lezen ‘Italians are everywhere’. Daar moet je misschien op dit moment een beetje voorzichtig mee zijn 😳. 

Ik kies voor Slicofi con sugo di mostarda, Marco kiest voor Casarecce met pesto. We nemen alvast een glas rode wijn, een heerlijke niet al te zware wijn, het is immers pas 14:00u ‘smiddags maar past heel goed bij de sfeer en onze middag. 

Het gerecht dat ik heb is zo ongelooflijk lekker, het is gevuld met een klein beetje ham en de saus is van mosterd met dille en nog wat andere ingredienten die ik ben vergeten. Als de kok niet zo lelijk was, zou ik hem een zoen hebben gegeven (grapje hoor) maar wat is dat geweldig lekker! We sluiten het geheel af met (één) tiramisu. Ook vers gemaakt, wij krijgen het eerste stukje uit de schaal die net van de kok’s hand komt. Jemig, wat is dit genieten. Dat alles als een verjaardagskado van onze lieve vrienden.

We zitten ‘first row’ waar de koks alles vers klaarmaken. Ultieme vers beleving, de passie straalt van deze mensen af. Zó, wat nu als we dit iedere zondag doen? Briljant idee, wat is dit ongelooflijk genieten. We struinen nog de enorme Italiaanse ‘Food-Hall’ af. Overal verschillende counters met de meest heerlijke dingen. We nemen wat gnocchi gevuld met pompoen mee, verse salade, burrata en pesto voor de volgende dag.

We winkelen nog wat en schaffen bij de plaatselijke media markt (Best Buy) een speaker aan. Kunnen we thuis lekkere muziek met een goed geluid spelen! Inmiddels is de zon volop aanwezig, we nemen een koffie to Go en zitten heerlijk op een bankje in de zon middenin de gekte van de stad. Het is inmiddels alweer een stuk drukker met mensen en verkeer. Heerlijk om nog even door deze wereldstad te struinen om vervolgens de Ferry weer terug naar New Jersey te nemen. In Hoboken halen we bij een plaatselijke ‘Fresh Food / Juice Shop’ een fresh Fruit Booster en een gezonde Spinach Booster voor Marco. Heel gezond maar zoiets krijg ik echt niet weg. We lopen terug naar Pier 13 en zitten nog even heerlijk op een bankje in de warme lente zon, genietend van onze Boosters. Thuis nemen we een koffie en stokbroodje mee naar ons dakterras, daar zitten we nog even in die heerlijke avondzon.

Wat een super heerlijke dag was het weer vandaag en wat een heerlijke manier om je verjaardag te vieren. We voelen ons enorme bofkonten.

Foto’s

6 Reacties

  1. Hannie:
    10 maart 2020
    🙃 Ik word wakker.... ff mail checken... Oh.. nieuwe reisblog... Leuk.... Vind het geweldig om met jullie samen door NYC te dwalen. Ben nu wel wat laat voor met de honden te gaan lopen, dus opschieten geblazen en snel douchen. 👋👋 Tot de volgende blog.... Ik kijk ernaar uit!
  2. Renate:
    10 maart 2020
    Hartstikke leuk om te horen Hannie, dank je wel met excuses en een extra snoepje aan de honden....😊 🐶🐶 🙋‍♀️
  3. Dirk Vis:
    10 maart 2020
    Mijn overgrootouders zijn in 1906 ook aangekomen op Ellis Island de Fam. de Wit.
    zijn van daaruit gesetteld in Illinois mijn nicht Lisa Snyders Shay heb ik contact mee via Facebook. Jouw achternicht ze woont in Scottsdale met haar man Bruce zo zie je maar hebben jullie daar gelopen waar je Fam. aankwam leuk hé mijn oma heette Gijsberdina de wit is hier getrouwd met Adrianus van Domburg zij was achter gebleven om te trouwen lieve groeten van jullie papa en mama dikke kus xxxx
  4. Renate:
    11 maart 2020
    Grappig ☺️ en kleine wereld zo. Gaan we naar zoeken als jullie hier zijn 👍🏻 Gister had ik (heel) even een heimwee momentje 😢, na zo'n heerlijk weekend weer een dag "Remi in New York.." Ik mis jullie. Veel liefs en dikke kussen van ons 😘 😘 🙋‍♀️🙋‍♂️
  5. Annette Brouwers:
    11 maart 2020
    Prachtig verhaal en mooie foto's van een indrukkend weekend, thanks!
  6. Renate:
    11 maart 2020
    Heel fijn om te delen! Dank voor de leuke reacties 😘