5e Werkweek | Zaterdag 4 April 2020

Bij één van onze favoriete supermarkten bij ons om de hoek, Trader Joe’s laat men een gelimiteerd aantal mensen op hetzelfde moment in de winkel. Heel prettig. Het is vroeg in de middag een doordeweekse dag, dus op dit moment niet heel druk. Het zonnetje schijnt en je kunt best comfortabel tegen het muurtje voor de winkel leunen. Er is een soort van ommuurd talud dat langs de winkel loopt. De rij is nu niet heel lang en het bevalt best prima gewoon even relaxen in de zon. Wachttijd is niet heel lang en wanneer ik naar binnen mag word ik echt blij van die blinkend gepoetste winkelkarren en -mandjes, ze glimmen je als het ware tegemoet. Ik hoop dat deze trend ook na de crisis gewoon doorgezet wordt. Bij de kassa pakt het personeel nog steeds al je boodschappen in papieren tassen. Als je zelf tassen vanuit thuis meeneemt, mogen ze de boodschappen niet meer in deze tassen plaatsen, moet je dit zelf doen. Beter, voor je het weet ben je verwend.

Zaterdag 4 april toeren wij naar Cold Spring en naar Beacon. Zo’n 70 miles noordelijk vanaf ons huis. 

Eerst gaan we nog naar de Wallmart in Kearny. Marco wil graag een Ipad Air om zijn krantje lekker te kunnen lezen. Thuis hebben wij een Ipad maar die is al een jaar of 11 oud en zo goed als overleden. Gisteravond hebben wij verwoede pogingen gedaan om de Ipad te bestellen maar onze betalingen via credit card of paypal werden telkens niet geaccepteerd. Marco had een telefoonnummer ontvangen van een collega die hij mag gebruiken voor bestellingen etc, dus dat konden wij omzeilen. Maar het afleveradres met het adres van onze credit cards, levert een verificatie fout op. Adres in NL kunnen wij ook niet aanpassen op de credit card, dus moesten het uiteindelijk opgeven.

De Wallmart is nog de enige die enkele exemplaren op voorraad heeft en die in deze tijd nog open is. Wij zijn echt vroeg, denken wij, maar bij de Wallmart is het dus ongelofelijk druk! We dachten meteen de weekboodschappen mee te nemen maar nu willen we zsm in en uit. Voor de Ipad moeten wij bij een aparte afdeling in de enorme winkel zijn. Maar de ingang voor dit onderdeel is afgesloten dus wij moeten alsnog die hele winkel door met al die mensen. We slalommen door de winkel om winkelend publiek zo veel als mogelijk te ontwijken, naar de hele andere kant van de winkel. Bij de desbetreffende counter is er 1 personeelslid die de hele afdeling bemand. Gelukkig is er slechts 1 persoon voor ons. Het is een erg grote donkere man die klaagt dat hij al 3 uur (zo, dan gaan ze hier vroeg open..) in de winkel aan het wachten is op zijn kapotte telefoon, ‘oh mèn’ maar dat is volgens mij niet het enige dat kapot is. Zijn broek hangt onder zijn enorme bilpartij en de kapoentjes-onderbroek ziet er ook niet fris uit. Je kunt er gewoon niet nìet naar kijken 😳 Marco staat een beetje ongeduldig met z’n armen gevouwen te wiebelen. De man achter de counter loopt met de man mee naar weer een andere vitrine, en wijst naar ons "I’ll be right with you". De verkoper houdt niet echt afstand van zijn klant, heeft geen handschoenen aan, geen kapje voor etc. Hij neemt het niet zo nauw, zo lijkt het.

Even later zijn wij aan de beurt. Marco geeft aan op zoek te zijn naar een Ipad Air en dat op de site aangegeven stond dat deze hier nog op voorraad zou moeten zijn. De verkoper vraagt een wat, een eye-what? Hij verontschuldigt zich, hij valt vandaag hier in en heeft geen verstand van hetgeen hij moet verkopen. Oh jee. Na een paar keer herhalen gaat de man op weg. Ik vraag Marco waarom hij ook niet meteen naar het toetsenbord heeft gevraagd, die wilde hij toch ook? Leek hem geen goed idee, ‘voor ik hem dat heb uitgelegd..' Ah, got it. Ik waarschuw Marco dat de kans aanwezig is dat de verkoper terugkomt met een pak watjes voor je ogen..

Het duurt best lang en inmiddels is er een enorme rij achter ons ontstaan. De dame achter ons houdt netjes afstand, achter de blauwe lijn op de vloer, de rest staat redelijk dicht op elkaar. Kan ook niet echt op een andere manier, dan past het gewoonweg niet. Marco en ik vragen ons af wat de man aan het doen is, zit ie even op het toilet en komt hij ons zo vertellen ‘opperdepop’ 🤷🏼‍♂️ . Na een tijdje komt de man terug, mét een wit doosje. Het is nog de goede ook! Het is een heel aardige kerel die zo zijn best doet, ik maak een praatje met hem, valt ook niet mee in te vallen, in deze tijd, met deze drukte. Marco ‘fluistert’ mij toe “schat!” Oké, ik snap de hint, ik houd afstand en ik houd mijn mond. Hij wil hier zo snel mogelijk weg, met mach3 hier die winkel uit. De man pakt alles in een plastic tasje en overhandigt Marco de kassabon en het tasje. Bij de auto gooit Marco het tasje weg en sproeit driftig met de handsanitizer. Die Ipad wilde hij wel héél graag 😉 .

Op naar Cold Spring. Het is schitterend weer en Cold Spring is ook weer een heel mooi stadje. Er is redelijk wat bedrijvigheid verspreid over het stadje maar zeker niet te druk, hier een daar enkele mensen dus heel goed te doen. We lopen onder het spoor door en komen langs een bakkertje annex koffiezaakje van een Argentijnse familie. Daar mag je met 1 persoon naar binnen voor een coffee to go ‘met wat erbij’. Binnen in de zaak staan de stoelen op de tafels gestapeld en achterin zit een jochie aan een enorme tafel achter zijn ipad. Volledig gefocust achter zijn scherm, dus zal vast geen huiswerk zijn. Ik hoop dat zijn moeder hem af en toe wat lekkers te eten en te drinken bent. Hun trouwste klant deze weken.

Eerder die dag reden wij naar een Starbucks Drive Through. Daar hadden wij heel veel zin in dus trotseerden wij de lange file. En ik dacht dat wij vroeg waren, maar het was zeker de moeite waard.

Wij lopen de straatjes door richting Hudson River. Hier genieten wij op één van de vele bankjes heerlijk in de zon van onze coffee en escargots au raisin maar vooral ook van het prachtige uitzicht, wat is het hier ook weer schitterend. Een stukje verderop zit een vrouw op een bankje, een man zit ernaast op de grond in het gras. Hij eet yoghurt oid uit een schaaltje met een lepel, duidelijk van thuis meegenomen en hij heeft een ietwat vreemde houding. Later zie ik dat hij op twee blokken zit, waarschijnlijk was hij net klaar met zijn yoga oefeningen en kwam zijn vrouw zijn yoga yoghurtje brengen. Wat een perfecte omgeving om dit hier in de buitenlucht te kunnen doen.

Na de koffie in Cold Spring lopen wij door naar Hudson Highlands. Daar staat een bord met een waarschuwing voor ‘beren teken’. Het wordt steeds gezelliger ☺️.om en over de rotsen en door de bossen. Ontzettend mooi natuurgebied. Aan de overkant van de Hudson horen wij weer de diesel trein aankomen, met luid getoeter. Drie locomotieven voorop met daarachter welgeteld 120 containers op 60 wagons. Zo ver wij kunnen kijken is het een sliert van wagons.

Cold Spring is een erg kleurrijk stadje, beetje een hippie stadje en ook hier weer zeer vriendelijke mensen. Wij lopen langs een erg leuk huis met verschillende veranda’s en terrassen. Duidelijk een jong gezin met kleine kindjes aan het speelgoed te zien dat rondom het huis slingert. Het huis ligt schitterend aan het water met een enorm stuk tuin eromheen. Tuinen lopen hier in elkaar over, niet met een duidelijke haag of hek als erfafscheiding. De jonge vader staat op de veranda de gele hanglampen te soppen. De vrouw staat wat punten uit een boom te snoeien en roept heel vriendelijk gedag naar ons wanneer wij langslopen, alsof wij de buren zijn. Even verderop hangt een oudere man achterover in zijn schommelstoel op de veranda voor zijn huis, heerlijk in slaap. Zijn vrouw zit ernaast, klaarwakker dus ik durf niet echt een foto te maken. Maar ik doe het toch, hopelijk wat nonchalant.

Onze auto staat geparkeerd aan het begin van het stadje, op een parkeerplaats bij de winkels. De supermarkt ‘FoodTown’ is open, soort buurtsuper. Een winkel ‘Wines & Spirits’ ook open maar alleen voor het ophalen van bestellingen. Verder zijn alle winkels gesloten. Wij doen hier na onze wandeling meteen de weekboodschappen. Bij de entree staan ontsmettingstissues klaar en ook de handsanitizer op een statief. Ik denk dat ik erop moet drukken waarop het ding achterover in de schappen belandt. Je hoeft alleen je hand eronder te houden natuurlijk.

Na de boodschappen rijden wij door in noordelijke richting naar Beacon, weer een ander recreatiegebied aan de Hudson. Hier is het wat drukker maar er is voldoende ruimte en iedereen geniet van het prachtige weer en de mooie omgeving met meer dan voldoende afstand.

Bij ons in de buurt in Hoboken is het ook altijd heerlijk om langs de Hudson te wandelen, over de boulevards. Het enige nare vind ik dat er heel veel hardlopers zijn. Echt ontzettend veel en die lopen de hele weg heftig zwetend en hijgend langs je heen 😟. 

Einde middag rijden wij weer de prachtige route terug naar huis langs de Hudson. Het is zo opvallend dat er op (snel)wegen bijna door niemand erg hard of te hard wordt gereden. Maar de wegen zijn hier op sommige delen ook zo ontzettend slecht, de banden zouden je om de oren vliegen. Sommige potholes zijn zo diep, een kinderfietsje zou er zo in verdwijnen. Oké, das een klein beetje overdreven, maar niet heel veel..

Zodra wij weer in de buurt komen van de George Washington Bridge, doemt die prachtige stad weer op. Blijft zo fascinerend en in de schitterende avondzon kleurt die stad telkens weer anders. Eenmaal thuis kijken wij uit het raam op ‘t Empire State Building, met het avondlicht dat erop valt, lijkt het nu een sneeuwwit gebouw.